Aliyə Rüstəmbəyova
Rüstəmbəyova Aliyə Fətulla qızı (1907, Şuşa – 1942) — İkinci dünya müharibəsi qəhrəmanı, partizan hərəkatı iştirakçısı, həkim.
Aliyə Rüstəmbəyova | |
---|---|
Aliyə Fətulla bəy qızı Rüstəmbəyova | |
Doğum tarixi | |
Doğum yeri | Şuşa, Şuşa qəzası, Yelizavetpol quberniyası, Qafqaz canişinliyi, Rusiya imperiyası |
Vəfat tarixi | |
Atası | Fətulla bəy Rüstəmbəyov |
Anası | Turan xanım Kərim bəy qızı Mehmandarova |
İxtisası | həkim |
Təhsili | Azərbaycan Tibb İnstitutu, Leninqrad Tibb İnstitutu |
Həyatı
1-ci Leninqrad Tibb İn-tunu bitirdikdən (1935) sonra Özbəkistanda, 1938-ci ildən isə Moskvada Həkimləri Təkmilləşdirmə İn-tunda çalışmışdır. Müharibənin ilk günlərindən Moskva, sonra Smolensk yaxınlığında tibb-sanitar batalyonunda xidmət etmişdir. 1941 ildə əsir düşmüş, 1942 ilin əvvəllərində əsirlikdən qaçmış, Smolensk meşələrində fəaliyyət göstərən "Deduşka" partizan dəstəsinə qoşulmuşdur. Tibb-sanitar batalyonunun rəisi olmuşdur. Döyüşlərin birində həlak olmuşdur.
Aliyə 1907-ci ildə Şuşa şəhərində doğulmuş, hələ kiçik ikən ailəsi ilə birlikdə Bakıya köçmüşdü. Atası Fətulla Rüstəmbəyov ilk azərbaycanlı mühəndis-texnoloq, Azərbaycanda neft sənayesinin bərpası və texniki cəhətdən yenidən qurulmasının təşkilatçılarından biri olmuşdur. O, Azərneftin Dəniz Komitəsinə başçılıq edərək, sualtı neft sahələrinin işlənilməsində, dəniz neft mədənlərinin inkişafında böyük əmək sərf etmişdir. Təsadüfi deyildir ki, onu Allahdan vergili neftçi adlandırırdılar. Aliyə Bakıdakı 3 saylı orta məktəbi bitirdikdən sonra Azərbaycan Tibb İnstitutuna daxil olur və az sonra təhsilini 1-ci Leninqrad Tibb İnstitutunda davam etdirir. Həmin institutu fərqlənmə diplomu ilə bitirən Aliyə Rüstəmbəyovanı rektorluq Moskvaya göndərməyi nəzərdə tutmuşdu. Lakin institutun giriş qapısına vurulmuş elan Aliyənin diqqətini cəlb etdi. Elan gəncləri işləmək üçün Özbəkistana — zərbəçi Çirçik tikintisinə çağırırdı: Gənc həkim, unutma ki, Çirçik tikintisində çalışan gənclərin sağlamlığı keşiyində dayanmaq üçün çoxlu tibb işçisi lazımdır. Çirçik sizi gözləyir. Aliyə Rüstəmbəyova üç il Çirçiktikinti idarəsinin xəstəxanasında həkim işlədi. 1938-ci ildə onu təcrübəli həkim-terapevt kimi Moskvaya göndərdilər.
1939-cu il noyabrın 30-da SSRİ-nin Finlandiyaya qarşı başladığı müharibə zamanı Aliyə də bir həkim kimi jəbhəyə yollanır. Ən şiddətli döyüşlərin getdiyi Kareliya bərzəxində öz həyatını ağır təhlükələrə atmaqdan çəkinməyərək, yaralı döyüşçüləri ölümün pəncəsindən xilas edir. Müharibə 1940-cı il martın 12-də Sovet İttifaqının qələbəsi ilə başa çatdıqdan sonra Aliyə Moskvaya qayıdıb, öz işini S.P.Botkin adına daxili xəstəliklər klinikasında davam etdirir. Lakin bu da uzun çəkmir. 1941-ci il iyunun 22-də alman faşistlərinin Sovet İttifaqı üzərinə xaincəsinə hücumu Aliyənin elmi işinə, dinc həkimlik fəaliyyətinə son qoyur.
Minlərlə moskvalı əldə silahla paytaxtı müdafiə etmək, düşməni ona yaxınlaşmağa qoymadan darmadağın etmək üçün Qırmızı Ordu sıralarına axışıb gəlirdi. Tibb işçiləri də cəbhəyə yola düşürdülər. Onların arasında elə müharibənin ikinci günü, iyunun 23-də səfərbərliyə alınmış, Vətən, azadlıq və istiqlaliyyət uğrunda vuruşan igid döyüşçülərimizə tibbi yardım etmək üçün hərbi həkim kimi müharibə meydanına atılmış Aliyə Rüstəmbəyova da vardı.
1941-ci ilin noyabrında faşist diviziyaları Moskvaya ikinci əsas hücuma başladılar. Aliyənin işi çətin idi. Bəzən bir gecədə 20–30 kilometr yolu piyada getmək lazım gəlirdi. Belə bir şəraitdə yaralılara qulluq etmək də mürəkkəbləşirdi. Buna baxmayaraq, Azərbaycan xalqının bu şanlı qızı gecə-gündüz çalışır, ən ağır dəqiqələrdə də yaralı komandir və döyüşçülərə hər cür yardım edir, Vətənə və xalqa məhəbbətin nümunəsini göstərirdi. Aliyə Rüstəmbəyova əvvəlcə Moskva altında, sonra Smolensk — Bryansk meşələrində altı ay ərzində belə yaşadı və tibb sanitar batalyonunda xidmət edərək mübarizə apardı.
1941-ci ilin dekabrında düşmən atəşi altında döyüşçülərə tibbi kömək göstərən Aliyə yaralı halda əsir düşür. Alman komandanlığı Aliyənin həkim olduğunu bilib, ondan istifadə etməyi qərara alır. Aliyə fürsət düşən kimi qaçıb partizanlara qoşulmaq niyyətilə bir müddət işləyir, 1942-ci il fevralın əvvəllərində bir qrup əsir döyüşçü ilə birlikdə Deduşka partizan dəstəsinin köməyilə əsirlikdən qaçır.
Dəstəsinin yaranma tarixçəsi belə idi: Yaşı altmışı haqlamış inşaatçı — mühəndis Vasili İsayeviç Voronçenko hitlerçilərin Sovet İttifaqı üzərinə xaincəsinə hücumunun elə ilk aylarında xalq qisasçılarından təşkil edilmiş ehtiyat qoşun diviziyasına daxil olmuşdu. O, düşmənlə cəsarətlə döyüşür, lakin Kaluqa vilayətinin Spas — Demensk şəhəri yaxınlığında mühasirəyə alınaraq əsir düşür. Sonra əsirlikdən qaçaraq, alayın komissarı Pyotr Fyodoroviç Silantyevlə birlikdə özü kimi vətənpərvərlərdən ibarət partizan dəstəsi yaradır. Dəstənin komandirini V.İ. Voronçenko kimi çox az adam tanıyırdı. Hamı onu Deduşka çağırırdı. Günü- gündən artan dəstə də komandiri kimi Deduşka adını aldı.
Bu döyüşlər zamanı martın 23-də Deduşka — Vasiliy İsayeviç Voronçenko ağır yaralandı. Aliyə başda olmaqla həkimlər, tibb bacıları çox çətinliklə onun həyatını xilas edə bildilər.
Tibb-sanitar batalyonunun işçiləri Aliyənin rəhbərliyi ilə düşmənin dolu kimi yağan pulemyot güllələri altında rahatlıq, dinclik bilmədən çalışır, yaralı igidlərin yaralarını təmizləyir, oradaja tikir, sarıyır, onları döyüş meydanından çıxartmaq üçün öz həyatlarını təhlükə altına atmalı olurdular. Aliyə Rüstəmbəyova da partizanların həyatını xilas edərək, öz həyatını qurban verdi. O, 1942-ci il iyunun axırlarında qanlı döyüşlərdən birində Vətən, onun namusu və azadlığı uğrunda qəhrəmanlıqla həlak oldu.
1942-ci ilin iyununda həlak olub. Aliyə öldü, fəqət həyatının son gününədək xalqına sadiq qaldı, ona sonsuz məhəbbətlə dolu çətin, lakin şərəfli bir ömür yaşadı. Azərbaycan xalqının adını ucaltdı, ona şöhrət gətirtdi. Odur ki, xalqın da qəlbində əbədi yaşadı. Şair Məmməd Rahimin dediyi kimi: Öldüsə adını həkk etdi dərin, ölməz cərgəsinə ölməyənlərin. Oktyabr jurnalının 1972-ci ildə nəşr olunmuş 6-cı sayında ümummilli liderimiz H.Ə.Əliyev A.F.Rüstəmbəyova haqqında fikrini belə ifadə etmişdir: "Mən Smolensk vilayətində partizan dəstələrindən birində döyüşən şərəfli azərbaycanlı qızı, hərbi həkim Aliyə Rüstəmbəyovanın igidliyini yüksək dərəcədə səciyyəvi hesab edirəm."
Azərbaycanın gənc vətənpərvər qızının ürəyimizi fərəhlə dolduran qəhrəmanlığı ədəbiyyat və incəsənət nümayəndələrinin də nəzərini cəlb etməyə bilməzdi. Şairə Mirvarid Dilbazi Partizan Aliyə poemasını yazmış (1972), heykəltəraş Aslan Rüstəmov Aliyənin büst-portretini hazırlamışdır. (1962-ci il).
Aliyə Rüstəmbəyova ilə bağlı fotoşəkillər, sənədlər, məktublar, onun mürəkkəbqabısı və gümüş qələmi isə Milli Azərbaycan Tarixi Muzeyində Azərbaycanın cəsur həkim qızından əziz xatirə kimi böyük qayğı ilə mühafizə olunur.
İstinadlar
- Rəna Səfərova. (Partizan-həkim Aliyə Fətulla qızı Rüstəmbəyovaya həsr olunur) S. 221–231 / Milli Azərbaycan Tarixi Muzeyi-2009. Bakı, 2009.
Mənbə
- Rəna Səfərova. (Partizan-həkim Aliyə Fətulla qızı Rüstəmbəyovaya həsr olunur) S. 221–231 / Milli Azərbaycan Tarixi Muzeyi-2009. Bakı, 2009.