Kazım İnanc
Kazım İnanc (türk. Kâzım İnanç; 1880, Diyarbəkir – 21 sentyabr 1938, Ankara) — Türk əsgəri və siyasətçisi.
| Kazım İnanc | |
|---|---|
| türk. Kâzım İnanç | |
| Kazım İnanç | |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 1880 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 21 sentyabr 1938 |
| Vəfat yeri | |
| Dəfn yeri | |
| Vətəndaşlığı | Osmanlı İmperiyası Türkiyə |
| Hərbi fəaliyyəti | |
| Xidmət illəri | 1900-1928 |
| Rütbə | General-leytenant |
| Döyüşlər | İtaliya-Osmanlı müharibəsi Balkan müharibələri Birinci Dünya müharibəsi Türkiyə İstiqlaliyyət müharibəsi |
| Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Həyatı
Hakkı bəyin oğlu idi. 17 yanvar 1900-cu ildə Hərbi Məktəbi bitirdi. 6 dekabr 1902-ci ildə Hərbi Akademiyadan məzun oldu.
Hərbi fəaliyyəti
20 mart 1911-ci ildə hərbi təlim keçmək üçün Almaniyaya göndərildi. İtaliya-Osmanlı müharibəsində, Balkan müharibələrində və Birinci Dünya müharibəsində iştirak etdi.
27 iyun 1920-ci ildə Türkiyə İstiqlaliyyət müharibəsində iştirak etmək üçün Ankaraya gəldi. Türkiyə Böyük Millət Məclisinin nəznində Qərb Cəbhəsi Komandirliyində təhlükəsizlik, ictimai asayiş və işə götürmə fəaliyyətlərini həyata keçirmək üçün təyin edildi. Müharibədən sonra “İstiqlaliyyət medalı” ilə təltif edildi.
4 oktyabr 1924-cü ildə general-leytenant rütbəsinə yüksəldi. 7 oktyabr 1924-cü ildə 9-cu korpusun komandiri təyin edildi. 31 oktyabr 1924-cü ildə 3-cü Ordu komandiri vəzifəsinə təyin edildi. 20 iyun 1925-ci ildə vəzifəsindən istefa etdi. 22 Avqust 1926-cı ildə Samsun qubernatoru təyin edildi. 21 oktyabr 1928-ci ildə təqaüdə çıxdı.
Siyasi fəaliyyəti
Türkiyə Böyük Millət Məclisinin IV və V dövrlərində İzmirin millət vəkili oldu. 21 sentyabr 1938-ci ildə Ankarada vəfat etdi.
Mükafatları
İştirak etdiyi döyüşlərdə Osmanlı, Almaniya, Rumıniya və Avstriya-Macarıstanın bir sıra mükafatları ilə təltif edilmişdi.
Həmçinin bax
Mənbə
- T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, Genelkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, s. 111.