Epidavr illirik yun Επίδαυρος lat Epidaurum və ya Epitaurum Dalmasiyada müasir Xorvatiya ərazisində yerləşən qədim yunan

Epidavr (İllirik) (yun. Επίδαυρος, lat. Epidaurum və ya Epitaurum) — Dalmasiyada, müasir Xorvatiya ərazisində yerləşən qədim yunan koloniyası.

Müasir Tsavtatda yerləşən arxeoloji məkanlardan biri

Tarixi

Koloniya eramızdan əvvəl VI əsrdə Peloponnes ından gələn mühacirlər tərəfindən qurulmuşdur. E.ə. 228-ci ildə Roma dövründə şəhərin adı latınlaşdırıldı və Epidaurum və ya Epitaurum kimi tanınmağa başlandı. E.ə. 47-ci ildə Qədim Roma vətəndaş müharibəsi əsnasında, Mark Oktavi şəhəri mühasirəyə aldı, ancaq Tavrid adası (indiki ) yaxınlığındakı dəniz döyüşündə Brindizidən gələn nin donanmasına məğlub oldu.

360-cı illərdə təbii fəlakətlərə görə dağıldı.İyeronim Stridonlu "Böyük İlarionun həyatı" kitabında 363-cü ildə Epidavrda baş verən güclü zəlzələ və daşqını təsvir edir. Təxminən 615-ci ildə avar və slavyan işğalçıları koloniyanı tam dağıtdılar. Epidavr sakinləri Raquzaya (indiki Dubrovnik) qaçdılar.

İlirilərin şəhəri Zaptal adlandırdığı məlumdur. Orta əsrlərdə qədim dağıdılmış Epidavrın ərazisində indi də mövcud olan Tsavtat şəhəri yarandı. Tsavtatda erkən Roma dövrünə aid bir neçə arxeoloji yer dövlət tərəfindən qorunur, qazıntılar davam edilir.

İstinadlar

Psevdo Sezar. . XIV
«…dates back to the sixth century B.c., when the Greeks founded here Epidaurus», James Baker. Austria: Her People & Their Homelands.
Разумов Г. А. Средиземноморье — колыбель цивилизации // Тонущие города (2-е изд., перераб. и доп.). М.: Стройиздат. Разумов Г. А., Хасин М. Ф. 1991. 47–50. ISBN .
Psevdo Sezar. . 44—47
Житие преподобного отца нашего Иллариона Великого. . Dördüncü nüsxə. СПб.: Типография В. Киршбаума. Императорское православное палестинское общество. Пер. . 1893.
M. Zaninović. Epidaurum (Cavtat) Croatia, Yugoslavia // The Princeton encyclopedia of classical sites. Princeton, N.J.: Princeton University Press. Stillwell, Richard. MacDonald, William L. McAlister, Marian Holland. 1976. ISBN .
Andrew Archibald Paton. Researches on the Danube and the Adriatic; or, Contributions to the Modern History of Hungary and Transylvania, Dalmatia and Croatia, Servia and Bulgaria. I. Leipzig: F. A. Brockhaus. 1861. 247.
Sir John Gardner Wilkinson. Dalmatia and Montenegro. I. London: John Murray, Arbemarle Street. 1848. 275.

[1] Psevdo Sezar. . XIV

[2] «…dates back to the sixth century B.c., when the Greeks founded here Epidaurus», James Baker. Austria: Her People & Their Homelands.

[raz2-3] Разумов Г. А. Средиземноморье — колыбель цивилизации // Тонущие города (2-е изд., перераб. и доп.). М.: Стройиздат. Разумов Г. А., Хасин М. Ф. 1991. 47–50. ISBN .

[4] Psevdo Sezar. . 44—47

[5] Житие преподобного отца нашего Иллариона Великого. . Dördüncü nüsxə. СПб.: Типография В. Киршбаума. Императорское православное палестинское общество. Пер. . 1893.

[6] M. Zaninović. Epidaurum (Cavtat) Croatia, Yugoslavia // The Princeton encyclopedia of classical sites. Princeton, N.J.: Princeton University Press. Stillwell, Richard. MacDonald, William L. McAlister, Marian Holland. 1976. ISBN .

[7] Andrew Archibald Paton. Researches on the Danube and the Adriatic; or, Contributions to the Modern History of Hungary and Transylvania, Dalmatia and Croatia, Servia and Bulgaria. I. Leipzig: F. A. Brockhaus. 1861. 247.

[8] Sir John Gardner Wilkinson. Dalmatia and Montenegro. I. London: John Murray, Arbemarle Street. 1848. 275.