Yapon porsuğu

? Yapon porsuğu
Elmi təsnifat
Aləmi: Heyvanlar Tip: Xordalılar Sinif: Məməlilər Dəstə: Yırtıcılar Fəsilə: Dələkimilər Yarımfəsilə: Porsuqlar Cins: Porsuqlar Növ: Yapon porsuğu
Elmi adı
Meles anakuma (Temminck, 1844)
Areal
Vikinnövlərdə təsnifat Vikianbarda axtar ÜTMS [1] NCBI {{{1}}}

Yapon porsuğu (lat. Meles anakuma) — Dələkimilər fəsiləsinə aid məməli növü

Genetik araşdlrmalar göstərir ki, yapon porsuqları ilə asiya porsuqları eyni cinslidir.

Bu növ Yaponiyanın endemik növüdür. Onlar əsasən Honşu, Kyuşu, Şikoku və Şodoşima adalarında yayılmışlar.

Yapon porsuqları Avropa porsuqlarına nisbətdə kiçik olurlar. Onların erkəklərinin uzunluğu 79 sm, dişilərdə isə 72 sm təşkil edir. Quyruqları 14-20 sm arasında dəyişir. Yetkin fərdlərin çəkisi 4-8 kq arasında dəyişə bilir. Ön ayaqları olduqca güçlüdür. Arxa ayaqları isə nisbətən qısadır. Sifət quruluşu avropa porsuqları ilə eynidir. Kəlləsi isə nisbətən balacadır.

Yapon porsuqkarı subalp cəmənliklərdə yazdan payıza qədər qidalanırlar. Şəhər ətrafı ərazilərdə belə onlara rast gəlmək olur. Burada onlar əsasən yağış qurdları ilə qidalanırlar. Üstəlik onların qida rasionuna giləmeyvələr, böçəklər və xurmalarla qidalanırlar. Gecə həyat tərzi keçirirlər. Yanvar-fevral ayları fəaliqlarını dayandırırlar. Avropa porsuqlarından fərqli olaraq balaların yetişdirilməsində ancaq dişilər iştirak edir.

İkinci ilində artıq dişilər çütləşməyə hazır olurlar. Mart-aprel aylarında iki və ya üç olmaqla bala verirlər. Balalar doğulduqdan sonra dişilər çütləşməyə hazıır olurlar. Bununla belə balaların doğulması ancaq növbəti ildə baş verir.

Papulyasiyanın sayında azalma müşahidə edilir. Səbəb isə torpaqların kənd təsərrüfatına cəlb olunmasıdır. Üstəlik yenotlarla olan mübarizə böyük təhlükə doğurur. Ovu qanuni olsada 1970-ci ildən bəri demək olar ki tətbiq olunmur.

Ədəbiyyat

• Don E. Wilson, Russell A. Mittermeier (Hrsg.): Handbook of the Mammals of the World. Volume 1: Carnivores. Lynx Edicions, 2009, ISBN 978-84-96553-49-1
• Hiroshi Tanaka: Seasonal and daily activity patterns of Japanese badgers (Meles anakuma) in Western Honshū, Japan, The Mammalogical Society of Japan, Mammal Study 30 (2005), S. 11–17
• S. Tashima, Y. Kaneko, T. Anezaki, M. Baba, S. Yachimori, R. Masuda: Genetic diversity within the Japanese badgers (Meles anakuma), as revealed by microsatellite analysis, The Mammalogical Society of Japan, Mammal Study 35 (2010), S. 221–226

İstinadlar

1. Wozencraft, W.C. (2005). "Order Carnivora". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 611. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
2. Alexei. V. Abramov, "Variation of the baculum structure of the Palaearctic badger (Carnivora, Mustelidae, Meles)," Rossian Journal of Theriology, Volume 1, No. 1, 2002, pp. 57-60.
3. Kaneko, Y. & Sasaki, H. (2008). "Meles anakuma". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2009.1. International Union for Conservation of Nature. Retrieved 17 August 2009.

Mənbə

• Kaneko, Y. & Sasaki, H. 2008. Meles anakuma. In: IUCN 2013
• Animal Diversity web