İraq Hərbi Birləşmələri
İraq Hərbi Birləşmələri (ərəb. القوة البرية العراقية) — İraqın 1921-ci ildən Rəsmi ordusu.
| İraq Hərbi Birləşmələri | |
|---|---|
| ərəb. القوة البرية العراقية | |
| Növü | Ordu |
| Mövcud olduğu illər | 1921 |
| Dövlət | İraq |
| Tərkibi | İraq əsgərləri |
| Sayı | 54,000 |
| Qərargah | |
| Ləqəbi | Aslanlar |
| Şüarı | Ya Allah!Bismillah!Allahu Əkbər! |
| Müharibələr |
|
| Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Müasir formada İraq Ordusu, müharibə arası İngilislərin məcburi İraqı idarə etdiyi müharibələr dövründə ilk dəfə Böyük Britaniya tərəfindən yaradıldı. 2003-cü ildə ABŞ qüvvələri tərəfindən İraqın işğalından sonra İraq Ordusu Amerika səviyyəsində hər səviyyədə çoxlu miqdarda hərbi yardımla yenidən quruldu. İşğaldan qısa müddət sonra başlayan İraq üsyanları səbəbindən İraq Ordusu sonradan əvvəlcə əksinqilabçı qüvvə olaraq hazırlanmışdı.2011-ci ildə ABŞ qoşunlarının çıxarılması ilə İraq qüvvələri öz təhlükəsizliyi üçün tam məsuliyyət götürdülər.New York Times bir məqaləsində, 2004 və 2014-cü illər arasında ABŞ-ın İraq Ordusuna İraq xəzinəsindən daha böyük bir məbləğə əlavə olaraq 25 milyard dollarlıq təlim və avadanlıq verdiyini söylədi.
Ordu anti-İŞİD əməliyyatları zamanı İraqın Xalq Səfərbərlik Qüvvələri ilə geniş əməkdaşlıq etdi.
Tarixi
Mosulun Osmanlı vilayətini ölkələrinin bir hissəsi olaraq iddia edən Türkiyə Cümhuriyyəti ilə müharibə təhdidi, 6 yanvar 1921-ci ildə İngilislərin İraq Ordusunu yaratmasına səbəb oldu. Mussa Əl-Kadhum Briqadası keçmiş İraq-Osmanlıdan ibarət idi. kazarmaları Kadhimyahda olan zabitlər.İngiltərə Bağdadda yerləşən kiçik bir hərbi missiya vasitəsilə İraq Ordusuna və İraq Hərbi Hava Qüvvələrinə dəstək və təlim verdi.İraq Ordusu Günü, İraq uğrunda döyüşən əsgərləri qeyd edir.
1533-1918-ci illərdə İraq Osmanlı İmperiyasının hakimiyyəti altında idi və Osmanlı İmperiyasının Hərbi Birliyi olaraq döyüşdü. 1917-ci ildən sonra Birləşmiş Krallıq ölkəni nəzarətə götürdü. İngilislər tərəfindən qurulan ilk İraq hərbi qüvvələri, İraqın nəzarətində olduğu Kral Hərbi Hava Qüvvələrinin (RAF) bazalarını qorumaq tapşırılmış bir neçə qoşun dəstəsi İraq Leviləri idi.
1921-ci ilin avqustunda İngilislər Haşimit Kralı Faisal I-ni İraqdakı İngilis mandatının müştəri hökmdarı olaraq təyin etdilər. Faysal, Fransızlar tərəfindən Suriyanın Kralı kimi zorlandı. Eyni şəkildə İngiltərə hakimiyyəti bölgədəki sünni ərəb elitalarını İraqdakı hökumət və nazirlik ofislərinə təyin etdi. İngilislər və iraqlılar iki xalq arasındakı münasibətləri 1922-ci il İngiltərə-İraq müqaviləsi ilə rəsmiləşdirdi. Faysalın taxtdan qalxması ilə İraq Ordusu İraq Kralı Ordusuna (RIrA) çevrildi.
1922-ci ildə ordu cəmi 3,618 nəfər idi. Bu, İraq monarxiyasının istədiyi 6000 nəfərdən xeyli aşağı idi və hətta İngilislərin 4500 həddindən də az idi. Cəlbedici olmayan maaşlar erkən işə cəlb olunmasına mane olurdu. Bu zaman Birləşmiş Krallıq birbaşa İngilislərin nəzarəti altında olan İngilis məmuru İraq Leviləri kimi yerli qüvvələrdən pul almaq hüququnu qorudu. 4.984 nəfərlik gücü ilə İraq Leviləri, İngilislərin 4500 nəfərlik həddi ilə ordudan çox idi.
1924-cü ildə ordu 5.772 nəfərə çatdı və növbəti il daha 7500 nəfərə çatdı. 1933-cü ilə qədər 7500 nəfər qalmalı idi. Qüvvədə indi altı piyada batalyonu, üç süvari alayı, iki dağ alayı və bir sahə batareyası var idi.
1932-ci ildə İraq Krallığına rəsmi müstəqillik verildi. Bu, 1930-cu il İngiltərə-İraq Müqaviləsinə uyğun olaraq, Birləşmiş Krallıq İraq hökumətinin İngilis məsləhətçilərinə hökumət işlərində iştirak etməsinə, İngilis hərbi bazalarının qalmasına icazə verməsi şərtiylə rəsmi səlahiyyətlərini sona çatdırdı. İraqın müharibə müddətində Birləşmiş Krallığa kömək etdiyini söylədi.
1932-ci ildə müstəqillik qazandıqdan sonra İngilislərin İraqda davam etməsi ilə əlaqədar siyasi gərginlik yarandı, İraq hökuməti və siyasətçiləri İngilis tərəfdarı sayılanlarla İngilis əleyhdar hesab edilənlər arasında bölündü. İngilis tərəfdarı fraksiya, davam edən İngilis varlığına qarşı çıxmayan Nuri as-Said kimi siyasətçilərlə təmsil olundu. İngilis əleyhinə fraksiya Rəşid Əli əl-Gaylani kimi siyasətçilər tərəfindən təmsil olundu və ölkədəki İngilis təsirinin geri alınmasını tələb etdi.1936-cı ildə qəbilə üsyanlarının yatırılmasından şöhrət qazanan general Bəkir Sidqi Baş Qərargah rəisi adlandırıldı və Krala Nazirlər Kabinetinin istefasını tələb etmək üçün müvəffəqiyyətlə təzyiq göstərdi.Həmin ildən 1941-ci ilə qədər RIrA tərəfindən hökumətə qarşı Ordu tələblərinə tabe olmaq üçün hökumətə təzyiq etmək üçün ordu baş zabitlərinin rəhbərliyi ilə hər il baş verən 5 çevriliş baş verdi.
1941-ci il aprelin əvvəlində, II Dünya Müharibəsi zamanı Rəşid Əli əl-Gaylani və anti-İngilis "Qızıl Meydanı" üzvləri hazırkı hökumətə qarşı dövlət çevrilişinə başladılar. Baş nazir Taha əl-Haşimi istefa etdi və Rəşid Əli əl-Gaylani Baş nazir vəzifəsini tutdu. Rəşid Əli də özünü "Milli Müdafiə Hökumətinin" başçısı elan etdi. Monarxiyanı devirmədi, daha uyğun Regent qurdu. 1930-cu il müqaviləsinə əsasən onlara verilən İngilislərin hüquqlarını məhdudlaşdırmağa çalışdı.
30 apreldə İraq Ordusu bölmələri RAF Habbaniya'nın cənubuna yüksək yerə çıxdı. İraqdan bir elçi göndərildi ki, bazadan heç bir hərəkət, istər yer, istərsə də hava keçirilməsin. İngilislər tələbi rədd etdilər və sonra özləri İraq birliklərinin ərazini dərhal tərk etmələrini tələb etdilər. Bundan əlavə, İngilislər Bəsrə bölgəsinə qüvvələri endirdilər və iraqlılar bu qüvvələrin çıxarılmasını tələb etdilər.
2 may 1941-ci il tarixində, saat 05.00-da İngilislər ilə Rəşid Əlinin yeni hökuməti arasında İngilislər RAF Habbaniya'nın iraqlılara hava hücumu etdiyi zaman İngilis-İraq müharibəsi başladı. Bu vaxta qədər ordu xeyli böyüdü. Dörd piyada diviziyası var idi, təxminən 60.000 adam. [13] Tam gücdə hər bölmədə üç briqada var idi. İraqın 1-ci və 3-cü diviziyaları Bağdadda yerləşdi. Bağdadın daxilində L3 / 35 yüngül tank şirkəti, zirehli avtomobil şirkəti, yük maşınlarında daşınan "mexanikləşdirilmiş" piyada iki batalyon, "mexanikləşdirilmiş" pulemyot şirkəti və "mexanikləşdirilmiş" artilleriya briqadasından ibarət müstəqil mexanikləşdirilmiş briqada yerləşirdi. . 2-ci Diviziya Kərkükdə, 4-cü Diviziya isə Bağdaddan Bəsrəyə qədər əsas dəmir yolu xəttində Əl Divaniyahda yerləşirdi. Bütün bu "mexanikləşdirilmiş" piyada birləşmələri yük maşınları ilə daşınmışdı.
İngilislər və iraqlılar arasındakı düşmənçilik 1941-ci il mayın 2-dən 30-dək davam etdi. Alman hökuməti bir aviasiya bölməsi göndərdi, Fliegerführer Irak və İtaliya məhdud kömək göndərdi, lakin hər ikisi də gec idi və lazımi qədər uzaqlaşdı. Sonda ingilislər Bağdada yürüş edə bildilər və Rəşid Əli əl-Gaylani qaçdı.
İngiltərə-İraq müharibəsi başa çatdıqdan sonra Nuri Əs-Səid baş nazir vəzifəsinə qayıtdı və 1958-ci ildə monarxiyanın devrilməsinə və onun öldürülməsinə qədər İraq siyasətində hakim oldu. Nuri Əs-Səid bu müddətdə əsasən qərbyönümlü siyasət yürütdü. Ordu dağılmadı. Bunun əvəzinə Rusiyanın cənubundan başlayan mümkün Alman hücumlarına mane olmaq üçün saxlanıldı. İngilis qoşunları 1940-cı illərin sonlarında tərk etdi.
1948-ci il ərəb-İsrail müharibəsində iraqlılar bir ekspedisiya qüvvəsini yerləşdirdilər və 15.000-18.000 nəfərə çatdı.1948-ci ildə ordu on iki briqadada 21.000 nəfəri yerləşdirdi və İraq Kral Hərbi Hava Qüvvələri, əsasən İngilislər olan 100 təyyarəni yerləşdirdi. Əvvəlcə iraqlılar dörd piyada briqadası, bir zirehli batalyon və köməkçi heyət daxil olmaqla 3000-ə yaxın adamı müharibə səylərinə cəlb etdilər. Bu qüvvələr İordaniyanın rəhbərliyi altında fəaliyyət göstərməli idi.İlk saziş zamanı iraqlılar öz qüvvələrini təxminən 10000-ə çatdırdılar. Nəticədə İraqın ekspedisiya qüvvələrinin sayı 15.000-18.000 nəfər arasında idi.
İlk İraq qüvvələri 1948-ci ilin aprelində general Nur əd-Din Mahmudun komandanlığı altında İordaniyaya çatdı. Mayın 15-də İraqlı mühəndislər İordan çayı üzərindən ponton körpüsü qurdular və İsrailin Gesher qəsəbəsinə hücum etdilər. Zireh və hava dəstəyi ilə 3000-dən çox İraq əsgəri 50-dən az yüngül silahlı yəhudi müdafiəçisini məğlub edə bilmədi. Bu məğlubiyyətdən sonra İraq qüvvələri Nablus-Jenin-Tulkarm strateji üçbucağına keçdilər və burada 3 iyun tarixində başlayan İsrailin Jeninə hücumunda ağır itki verdilər, lakin mövqelərini davam etdirdilər. İraqın müharibəyə fəal qoşulması bu nöqtədə təsirli bir şəkildə sona çatdı.
1955-ci ilin mayında ingilislər nəhayət İraqdan çıxdılar. İraq hakimiyyəti geri çəkilmə danışıqları zamanı İngilis İraq Leviləri tərəfindən işğal edilmiş bir əvvəlki RAF Habbaniya'nın əsasında bir motorlu piyada briqadasının yaradılacağını söylədi. Haşimit monarxiyası 1958-ci ilə qədər davam etdi, 14 iyul İnqilabı olaraq bilinən İraq Ordusu tərəfindən dövlət çevrilişi ilə devrildi. İraq kralı II Faisal, kral ailəsinin üzvləri ilə birlikdə öldürüldü. Zərbə Əbdül Kərim Qasimi hakimiyyətə gətirdi. Bağdad Paktından çıxdı və Sovet İttifaqı ilə dostluq əlaqələri qurdu.
Qəsəm Abd-Nəsirdən uzaqlaşdıqda, İraq ordusunda Misir tərəfdarı zabitlərin artan müxalifəti ilə qarşılaşdı. Misirlə daha yaxın əməkdaşlıq etmək istəyən Arif məsuliyyətindən yayındı və həbsxanaya atıldı. Mosuldakı qarnizon Qəsimin siyasətinə qarşı üsyan qaldırdıqda, kürd lideri Bərzaninin Sovet İttifaqındakı sürgündən qayıtmasına icazə verərək, Nəsir tərəfdarı üsyançıları yatırmağa kömək etdi.
Mexanikləşdirilmiş piyada dəstələrindən ibarət yeni Beşinci Diviziyanın yaradılması elan edildi.Qəsəm də general rütbəsinə qaldırıldı.
1961-ci ildə Küveytə yaxın bir ordu quruculuğu, İraqın kiçik qonşu dövlətə dair iddiaları ilə birlikdə, bir müddət Küveytə yerləşdirilən İngilis hərbi qüvvələri ilə (quru, dəniz və hava) böhrana səbəb oldu. 1961-ci ildə Küveyt İngiltərədən müstəqillik qazandı və İraq Küveyt üzərində suverenliyini iddia etdi. 1930-cu illərdə olduğu kimi Qasim İraqın Küveytin Osmanlı Bəsrə əyalətinin bir bölgəsi olduğu, İngilislər tərəfindən 1920-ci illərdə yarandığı zaman İraq dövlətinin əsas orqanından əsassız olaraq ayrıldığı iddiasına əsaslandı.İngiltərə İraqın iddiasına sərt reaksiya verdi və İraqın qarşısını almaq üçün Küveytə qoşun göndərdi. Qəsəm geri çəkilməyə məcbur oldu və 1963-cü ilin oktyabrında İraq Küveytin suverenliyini tanıdı.
Qasım 1963-cü ilin fevralında, Baas Partiyası general Əhməd Həsən əl-Bəkirin (baş nazir) və polkovnik Abdul Salam Arifin (prezident) başçılığı ilə hakimiyyəti ələ keçirdiyi zaman öldürüldü. Doqquz aydan sonra 'Əbdussalam Salam Muhəmməd' Arif Baas hökumətinə qarşı uğurlu bir çevriliş etdi. 13 aprel 1966-cı ildə prezident Abdul Salam Arif vertolyot qəzasında öldü və onun yerinə qardaşı general Əbdül Rəhman Arif gəldi. 1967-ci ilin Altı Günlük Müharibəsindən sonra Baas Partiyası hakimiyyəti geri almaq üçün kifayət qədər güclü hiss etdi (17 İyul 1968). Əhməd Həsən əl-Bəkir İnqilab Komandanları Şurasının (RCC) prezidenti və sədri oldu.
Altı günlük müharibə zamanı İraqın 3-cü zirehli diviziyası İordaniyanın şərqində yerləşdirildi.Lakin İsrailin Qərb Sahilinə etdiyi hücum o qədər sürətlə baş verdi ki, İraq qüvvələri İordaniya döyüşlərini dayandırmadan özünü təşkil edə və cəbhəyə çata bilmədi. Təkrar İsrail hava hücumları da onları tutdu ki, İordan çayına çatdıqda bütün Qərb Sahili İsrailin əlində idi. İordaniya Kampaniyası əsnasında, əsas döyüş Qüdsdə olduğu üçün on iraqlı öldürüldü və 30 iraqlı yaralandı. Döyüşlər İraq komandoslarının və İordaniya əsgərlərinin mövqelərini müdafiə etdiyi Qərb Sahilinin digər bölgələrində də qızışdı.
1961-ci ildə üsyan başlayan Bərzani və kürdlər 1969-cu ildə yenə də problemlər yaratdılar. Ba`th partiyasının baş katibi Səddam Hüseynə həll yolu tapmaq məsuliyyəti verildi. Kürdləri hərbi yolla məğlub etməyin mümkün olmadığı aydın idi və 1970-ci ildə üsyançılarla İraq hökuməti arasında siyasi razılaşma əldə edildi.
1967-ci ildə Ərəb məğlubiyyətindən sonra İordaniya Fələstin fəaliyyətinin qaynar nöqtəsinə çevrildi. Bu müddət ərzində PLO elementləri İordaniyanın daxilində Fələstin dövlətini yaratmağa çalışdılar, iordaniyalıların PLO-ya qarşı tam hərbi qüvvələrini işə saldı. Bunları edərkən Suriya İordaniyaya hücum etdi və İraq İordaniyanın Rihab şəhərində bir dəstə köçürdü.Əks halda İraqın yeganə fəaliyyəti İordaniya təyyarələrini atəşə tutması idi.
İraq Yom Kippur müharibəsi zamanı Suriya cəbhəsinə 60.000 nəfərlik ekspedisiya qüvvəsi göndərdi. 3-cü və 6-cı zirehli diviziyalardan, iki piyada briqadasından, on iki artilleriya batalyonundan və xüsusi təyinatlı dəstələrdən ibarət idi. İki zirehli bölmə idi, Pollack, 'şübhəsiz ki, İraq Ordusunun ən yaxşı birləşmələri' deyirdi. Hərbi kəşfiyyat, təşəbbüs və kiçik dəstə müstəqil fəaliyyət demək olar ki, yox idi.
Müharibədən sonra İraq böyük bir hərbi quruma başladı. Aktiv növbətçi işçi qüvvəsi iki dəfə artdı və altıdan on iki nəfərə qədər olan bölmələrin sayı artdı, onlardan dördü zirehli, ikisi mexanikləşdirilmiş piyada idi. Daha sonra Səddam Hüseyn İran-İraq müharibəsinin başlamasından dərhal sonra İrana qarşı döyüş gücü qurmağa çalışaraq 1981-ci ildən 12 diviziya və 3 müstəqil briqada 200.000 əsgərin olduğu 1981-ci ildən İraq ordusunun sayını iki dəfə artırdı. 23 bölmədə və doqquz dəstədə 500.000 adam var idi. İlk yeni bölmələr 1981-ci ildə, 11-ci və 12-ci sərhəd dəstələri piyada birləşmələrinə çevrildikdə və 14-cü piyada diviziyası yaradıldı. Bununla belə, bölmələrin artması yanlışdır, çünki müharibə zamanı İraq bölmələri hər bölməyə təyin edilmiş daimi ('üzvi') dəstələri olan standart bir təşkilatı tərk etdi. Bunun əvəzinə bölmə qərargahlarına bir vəzifə və ya bir bölmə təyin edildi və sonra vəzifəni icra etmək üçün bir qrup təyin olundu - bəzi hallarda səkkizdən on qrupa qədər.
Müharibə həyatına və iqtisadi zərərinə baha başa gəldi - yarım milyon İraqlı və İran əsgərinin, habelə mülki şəxslərin müharibədə daha çox yaralı və yaralı ilə öldüyü güman edilir, ancaq nə də nə də nə də sərhədlər dəyişmədi. Münaqişə çox vaxt Birinci Dünya Müharibəsi ilə müqayisə olunur, istifadə olunan taktika 1914-1918-ci illər müharibəsində baş verənləri, o cümlədən geniş miqyaslı xəndək döyüşləri, idarə olunan pulemyot postları, süngü ittihamları, xəndəklər arasında tikanlı məftillərdən istifadə və s. insan olmayan ərazidə, İranın insan dalğaları hücumlarında və İraqın İran qoşunlarına və mülki şəxslərə, eləcə də İraq kürdlərinə qarşı kimyəvi silahdan (məsələn, xardal qazı) geniş istifadə etməsi.
Küveyt və Fars körfəzi müharibəsi Düzenleme'nin işğalı 1991-ci il Fars Körfəzi Müharibəsinə səbəb olan Küveytin işğalı ərəfəsində ordunun 1.000.000 nəfər olduğu təxmin edildi.Fars körfəzi müharibəsi başlamazdan əvvəl qüvvə 47 piyada diviziyası və 7 korpusa qruplaşdırılmış 9 zirehli və mexanikləşdirilmiş bölmədən ibarət idi.Bu, təxminən 56 ordu diviziyasını verdi və 12 İraq Respublika Qvardiyası bölməsi daxil olduqda ümumi quru bölmələri 68-ə çatdı. Bir vaxtlar Qərb mediasında İraq qoşunlarının bu gün təxminən 545.000 (hətta 600.000) olduğunu söylədiklərinə baxmayaraq, əksər ekspertlər O dövrdəki İraq ordusunun həm keyfiyyət, həm də kəmiyyət təsvirlərinin şişirdildiyini düşünürlər. həm müvəqqəti, həm də köməkçi dəstək elementlərini daxil etdilər. İraq qoşunlarının çoxu da gənc, az təminatlı və zəif təlim keçmiş çağırışçılar idi. Səddam orduya etibar etmədi; təhlükəsizlik güclərini qarşı-qarşıya qoyanların arasında İraq Xalq Ordusu da var idi.
18 aprel 1991-ci ildə ölümlə nəticələnən İraq nəqliyyat vasitələri. İraqlı avadanlıq tədarükçülərinin geniş çeşidi bu böyüklükdə standartlaşmanın olmaması ilə nəticələndi.heterojen qüvvə. Əlavə olaraq zəif təlim və zəif motivasiyadan əziyyət çəkirdi. İraq zirehli qüvvələrinin əksəriyyəti hələ köhnə Çin Tipi 59s və Tip 69s, 1950-1960-cı illərdə Sovet istehsalı olan T-55s & T-62s, 1991-ci ildə isə 1970-ci illərdən bəzi T-72'ləri istifadə etdi. Termal görməli yerlər və ya lazer diapazonu kimi müasir avadanlıqlar və müasir döyüşdə effektivliyi çox məhdud idi. İraqlılar M1 Abrams, Challenger 1 və digər Koalisiya tankları tərəfindən istifadə edilən istilik yerləri və sabot turlarına qarşı təsirli bir cavab tapa bilmədilər. Bu avadanlıq Koalisiya M1A1-lərinə İraq tanklarının cəlb edə biləcəyi məsafədən kənarda (məs. 8,200 fut İraq aralığına qədər) təsirli bir şəkildə hərəkət etmək və məhv etmək imkanı verdi.
İraq tank heyətləri, bu ABŞ və İngilis tanklarının qabaqcıl Chobham zirehlərinə qarşı köhnə, ucuz polad cəza çəkicilərindən [aydınlaşdırma tələb olunur] istifadə etdilər. İraq qüvvələri də şəhər müharibələrindən istifadə etməklə qazanılan üstünlüklərdən istifadə edə bilmədilər - Küveyt şəhəri daxilində döyüşərək, hücum edən qüvvələrə əhəmiyyətli itki verə bilər. Şəhərdə döyüş döyüşlərin baş verdiyi ərazini azaldır və yaxşı təchiz edilmiş qüvvələrin istifadə etdiyi bəzi texnoloji üstünlükləri rədd edə bilər. İraqlılar da Sovet hərbi doktrinasından istifadə etməyə çalışdılar, lakin komandanlıqlarının bacarıqlarının olmaması və ABŞF və RAF-ın rabitə mərkəzlərinə və bunkerlərə hava hücumlarının qarşısını alması səbəbindən həyata keçirilmədi.
İraqlı döyüş itkilərinin dəqiq sayı hələ dəqiq müəyyənləşdirilməsə də, mənbələr itkilərin əhəmiyyətli olduğunu qəbul edirlər. Dərhal hesablamalara görə 100 minə qədər iraqlı öldürüldü. Son məlumatlara görə, İraq ehtimal ki, 20.000 ilə 35.000 arasında ölümlə nəticələnmişdir, halbuki digər rəqəmlər hələ də 200.000 qədər ola bilər.ABŞ Hərbi Hava Qüvvələri tərəfindən hazırlanan bir hesabatda, hava kampaniyasında 10.000-12.000 İraqlı döyüş hadisəsi və torpaq müharibəsində 10.000 itki olduğu bildirildi. Bu təhlil İraqdakı hərbi əsir hesabatlarına əsaslanır. 20.000 ilə 200.000 arasında İraq əsgərinin öldürüldüyü Məlumdur. Müdafiə Alternativləri Layihəsinə görə, qarşıdurmada 3.664 İraqlı mülki və 20.000-26.000 arasında hərbi personal öldürüldü. Döyüşlərdə 75 min İraq əsgəri yaralanıb.
1990-cı illərdə düzəliş Beynəlxalq Strateji Araşdırmalar İnstitutu (IISS) 1991-ci il müharibəsindən dərhal sonra ordunun tərkibini 6 'zirehli /' mexanikləşdirilmiş 'bölmə, 23 piyada diviziyası, 8 Respublika Qvardiyası diviziyası və dörd Respublika Qvardiyasının daxili təhlükəsizlik bölməsi olaraq qiymətləndirdi. Jane'nin 18 İyul 1992-ci il Həftəsindəki Müdafiəsi, 5 bölgədən 10.000 əsgərin cənub yürüşlərində şiə müsəlmanlarına qarşı döyüşdüyünü bildirdi.
İISS, 1 İyul 1997-ci il tarixində İraq Ordusunun güc strukturunu yeddi Korpus qərargahı, altı zirehli və ya mexanikləşdirilmiş bölmə, 12 piyada diviziyası, 6 RGF diviziyası, dörd Xüsusi Respublika Qvardiya Briqadası, 10 komando və iki Xüsusi Qüvvələr Briqadası olaraq verdi.Bu yaxınlarda geri çağırılan 100.000 nəfər də daxil olmaqla, 350.000 personalın olduğu təxmin edildi.
2003 Düzəlişinin işğalı 2003-cü ildə İraqın işğalına və sonrakı İraq müharibəsinə qədər olan günlərdə ordu beş korpusa təşkil edilmiş 375.000 qoşundan ibarət idi. Hamısında 11 piyada diviziyası, 3 mexanikləşdirilmiş bölmə və 3 zirehli diviziya var idi. Respublika Qvardiyası 50.000 ilə 60.000 arasında qoşundan ibarət idi (bəzi mənbələrdə 80.000-ə qədər bir qüvvə olduğuna baxmayaraq).
2003-cü ilin yanvarında, 2003-cü ilin martında İraqın işğalı başlamazdan əvvəl qüvvə əsasən İraqın şərqində yerləşirdi. Beş korpus aşağıdakı kimi təşkil edildi:
Kərkük yaxınlığındakı 1-ci Korpus 5-ci Mexanikləşdirilmiş Bölmə, 2-ci Piyada Diviziyası, 8-ci Piyada Diviziyası və 38-ci Piyada Diviziyasından ibarət idi. Diyala yaxınlığındakı 2-ci korpusda 3-cü zirehli diviziya, 15-ci piyada diviziyası və 34-cü piyada diviziyası vardı. An Nasiriyahın yaxınlığında 3-cü korpusda 6-cı Zirehli Diviziya, 51-ci Mexanikləşdirilmiş Diviziya və 11-ci Piyada Diviziyası vardı. Amarah yaxınlığındakı 4-cü korpusa 10 zirehli diviziya, 14-cü piyada diviziyası və 18-ci piyada diviziyası daxil idi. Mosul yaxınlığındakı 5-ci korpusda 1-ci Mexanikləşdirilmiş Diviziya, 4-cü, 7-ci və 16-cı Piyada Diviziyaları var. Zirehli piyada bölməsindən və İraqın qərbindəki digər birləşmələrdən ibarət olan Qərb Çöl Qüvvələri. Malovany'nin yerləşdirmələrin təsviri ümumiyyətlə bu nümunəyə uyğundur. Müharibə ərəfəsində İraqın qərbindəki Anbar bölgəsini və ondan Bağdad tərəfə gedən baltaları müdafiə edən qüvvələrə komandanlıq etmək üçün "Böyük gün" adlanan xüsusi qərargah quruldu.
2003-cü ildə İraqın işğalı zamanı İraq Ordusu bir sıra döyüşlərdə məğlub oldu, şimaldakı Task Force Viking və Nasiriyah və Bağdad döyüşləri. İraq Ordusu Müvəqqəti Təşkilat tərəfindən verilən 2 nömrəli Sərəncamla Koalisiya tərəfindən dağıldı.ABŞ-ın İraq inzibatçısı Pol Bremer 23 may 2003-cü ildə qətiyyətli məğlubiyyətdən sonra.Bremer, silahlı qüvvələrin yenidən qurulmasının mümkün olmadığını söylədi. Sökülmə üçün əsaslandırması müharibədən sonrakı talanları da özündə birləşdirdi; əsasən şiə ordusundan çağırılanlar, ilk növbədə sünnilər olan keçmiş komandirlərinin geri çağırış xahişinə cavab verməyəcəyini və ordunun geri çağırılmasının siyasi fəlakət olacağını söylədi, çünki iraqlıların böyük əksəriyyəti üçün bu köhnə Baasistin simvolu idi.
Quruluşu
İraq Ordusu dörd bölmədən ibarət bir qüvvə ilə İngiltərə-İraq müharibəsinə başladı. Beşinci hissə 1959-cu ildə meydana gəldi. İran-İraq müharibəsi başlayanda qüvvələr doqquz bölməyə çatdı. 1990-cı ilə qədər, müharibə müddətinin genişlənməsi ilə qüvvə ən azı 56 bölməyə qədər artdı və İraq ordusunu dünyanın dördüncü ən böyük ordusu və Yaxın Şərqdəki ən güclü ordu halına gətirdi. 1991-ci ildə Fars Körfəzi Müharibəsindəki məğlubiyyətdən sonra qüvvə ölçüsü təxminən 23 bölməyə, Respublika Qvardiyası birləşmələrinə düşdü. 2003-cü ildən sonra yaranan yeni ordunun əvvəlcə üç hissəyə güclü olması planlaşdırılırdı, lakin sonra on bölməyə qaldırıldı və qüvvənin 20 hissəyə qədər artacağı gözlənilir.
ABŞ Evi Silahlı Xidmətləri Komitəsi 2007-ci ildə şərh vermişdi: "Əvvəlki tarama planında beş ordu bölməsinin işə götürüldükləri bölgələrə bağlanacağını və digər beşinin İraq daxilində yerləşdiriləcəyini qeyd etmək vacibdir. Bu qismən bəzi ordu bölmələrinin Milli Qvardiya hissələrindən meydana gəlməsi və bu qüvvələrin İraqın bütün bölgələrində əməliyyatlar üçün istifadəyə verilməsi və hərbi qüvvələrin əsl milli, məzhəbsiz bir gücə çevrilməsi baxımından bəzi fəsadlara səbəb oldu.
Birləşmiş Ştatların İraqda Təhlükəsizlik və Təhlükəsizlik Ölçmə İdarəsinin 2006-cı ilin avqust ayındakı hesabatına görə, o dövrdə planlar İraq Ordusunun təxminən 300.000 nəfərlik bir qüvvəyə qədər qurulmasına çağırdı. Bu, 10 piyada diviziyası və 36 briqada və 113 batalyondan (91 piyada, 12 xüsusi təyinatlı, 24 mexanikləşdirilmiş piyada, 60 zirehli batalyon, 1 təhlükəsizlik) ibarət 6 mexanikləşdirilmiş piyada diviziyası olan bir Ordu ətrafında quruldu. Doqquz motorlu nəqliyyat alayı, 5 logistika batalyonu, 2 dəstək batalyonu, 5 Regional Dəstək Birliyi (RSU) və 91 Qarnizon Dəstək Birliyi (GSU), hər bir bölmə üçün logistika və dəstək təmin etmək məqsədi daşıyır, Taji Milli Depotu depo səviyyəsində təmir və təzələmək. Hər bir batalyon, briqada və bölmə qərargahına ana təşkilatına maddi və texniki dəstək verən Baş qərargah və Xidmət Şirkəti (HSC) tərəfindən dəstək veriləcəkdir. Orduya həmçinin 17 SİB və iki xüsusi əməliyyat batalyonundan ibarət Xüsusi Əməliyyat Qüvvələri Briqadası da daxil olacaqdır.
İraq T-72 təyyarələri Bağdadda 30 iyun 2009-cu ildə nəzərdən keçir. İraq Ordusu doqquz regional müştərək komandanlıqdan ibarətdir. Birgə Əməliyyat Komandanlığı Milli Əməliyyat Mərkəzinin əmrinə tabedir. İraq Quru Qoşunları Komandanlığı birbaşa ordunun bölmələrinə əmr vermir.
İraq Ordusunun 2009-cu il iyul ayına qədər 56 dəstə və ya 185 döyüş batalyonunu əhatə edən 14 diviziyası (1-ci, 12-ci, 14-cü və 17-ci, təyin edilmiş 13 təyinatı) hələ də var. dördüncü manevr briqadalarını itirdilər. 2010-cu ilin aprelinə qədər döyüş batalyonunun cəmi 197 döyüş batalyonuna çatdı. Hər bölmədə dörd xətt briqadası, mühəndis alayı və bir dəstək alayı var.
56 briqadadan üçünü İraq Quru Qoşunları Komandanlığı döyüş briqadası deyildir və bir bölməyə təyin edilmir. Bunlar 2008-ci ilin payızında yaradılan Bağdad Briqadası, 2008-ci ilin yanvar ayında yaradılan 1-ci Prezident Briqadası və 2009-cu ilin yazında yaradılan 2-ci Prezident Briqadasıdır.