İodometriya

İodometriya — yod və ya kalium yodidin iştirakı ilə oksidləşmə-azalma reaksiyalarına (oksidimetriyanın bir növü) əsaslanan maddələrin təyin edilməsi üçün titrimetrik (həcmli) analizdir:

İodometriya üçün standart titr

${\displaystyle {\mathsf {I_{3}^{-}+2e^{-}\rightleftarrows 3I^{-}}}}$

Bu reaksiya üçün standart elektrod potensialı +0.545 V-dir.

Reaksiya üçün:

${\displaystyle {\mathsf {I_{2}+2e^{-}\rightarrow 2I^{-}}}}$

standart elektrod potensialı +0.536 V-dir.

Birbaşa l₂ məhlulu ilə iodometrik titrləmə, xüsusən azaldıcı maddələrin Kl-in iştirakı ilə titrlənməsi üçün istifadə edilə bilər:

Bu metod As _(III), Sn _(II), Sb _(III), sulfidlər, sulfitlər, tiosulfatlar və s. konsentrasiyasını təyin edir:

${\displaystyle {\mathsf {Na_{2}SO_{3}+H_{2}O+I_{2}\rightarrow Na_{2}SO_{4}+2HI}}}$

Bitmə nöqtəsindən əvvəl (solda) və sonra (sağda) iodometrik titrləmə qarışığının rəngi.

Reaksiya olunmamış miqdarı natrium tiosulfatın titrlənməsi ilə, yodun çoxu ilə azaldıcı maddələr təyin etmək də mümkündür.

Dolayı iodometrik titrləmə oksidanları titrləmək üçün istifadə olunur; bu vəziyyətdə, təyin ediləcək maddələr bir natrium tiosulfat məhlulu ilə titrlənən yod meydana gətirmək üçün Kl-nin çoxluğu ilə qarşılıqlı təsir göstərir. Bu metod Cu(II), H₂O₂, Br₂, BrO₃^-, ClO^- konsentrasiyasını təyin etmək üçün istifadə olunur:

${\displaystyle {\mathsf {2KI+H_{2}O_{2}\rightarrow 2KOH+I_{2}}}}$

${\displaystyle {\mathsf {2Na_{2}S_{2}O_{3}+I_{2}\rightarrow Na_{2}S_{4}O_{6}+2NaI}}}$

İometrik analiz metodu H⁺ ionlarının konsentrasiyasını təyin etmək üçün də istifadə olunur:

${\displaystyle {\mathsf {IO_{3}^{-}+5I^{-}+6H^{+}\rightarrow 3I_{2}+3H_{2}O}}}$

İodometrik analiz metodu həm də üzvi həlledicilərdə suyun təyini üçün Fişer metodunun əsasını təşkil edir.

Titrlənmənin son nöqtəsinin təyini

Titrlənmənin son nöqtəsini təyin etmək üçün ən çox görülən göstərici yod ilə parlaq rəngli tünd göy qatqı əmələ gətirən nişastadır. α-pironun bir törəməsi olan kumarin digər göstəricidir. Titrlənmənin son nöqtəsi fiziki-kimyəvi analiz üsulları - potensiometrik, amperometrik və s-dır.

Titrlənmənin son nöqtəsini təyin edərkən səhvlər yodun dəyişkənliyi ilə, atmosfer oksigen ilə oksidləşməsi, asidik bir mühitdə sodyum tiosulfatın parçalanması və ya bir qələvi mühitdə natrium tiosulfatın yod ilə reaksiyası səbəbindən fərqli bir reaksiya mexanizmi ilə kalium yodid konsentrasiyasının dəyişdirilməsi ehtimalı əlaqələndirilir.

İstinadlar

1. Лурье Ю. Ю. (1989). Справочник по аналитической химии (6 50000 nüs.). М.: Химия. ISBN 5-7245-0000-0.
2. Золотов Ю. А., Вершинин В. И., История и методология аналитической химии, 2007
3. Сабадвари Ф., Робинсон А., История аналитической химии, 1984
4. Петрашень В. И., Объемный анализ, 1946

Qeydlər

1. Titrimetriyada yodun nişastanın iştirakı ilə yodidlərə keçid reaksiyasından istifadəsi fikri ağartma təyini üçün Fransız botaniki Jak-Jülien de Labillarder (1826) tərəfindən təklif edilmişdir.. Yodometrik metodun kimyəvi analizdə sistematik tətbiqi suda hidrogen sulfidi təyin etmək üçün yodometriyadan istifadə edən Dyupaskienin (fr.) işləri ilə başladı (1840) işləri ilə başladı. . 1853-cü ildə Robert Vilhelm Bunzen oksidanların təyini üçün ümumi bir metod kimi yodometriyanı təklif etdi; Bunzen sərbəst buraxılmış yodun titrlənməsi üçün kükürdlü turşudan istifadə etmişdir. Yodun titrlənməsi üçün bir reaktiv kimi natrium tiosulfat 1853-cü ildə Şvarz tərəfindən təklif edilmişdir (Karl Leonhard Henrix Şvarz, 1824-1890).

Ədəbiyyat

• Золотов, Юрий Александрович, Вершинин В. И. (2007). История и методология аналитической химии. М.: Академия. ISBN 978-5-7695-3581-9.
• Петрашень, Владимир Иванович (1946). Объемный анализ. М.—Л.: Госхимиздат.
• Сабадвари Ф., Робинсон А. (1984). История аналитической химии. М.: Мир.
• Химическая энциклопедия. 2 (Даф-Мед). М.: Советская энциклопедия. Редкол.: Кнунянц И.Л. и др. 1990. ISBN 5-82270-035-5.