Çin fəlsəfəsi
Çin fəlsəfəsi — Çin dünyagörüşünün əsaslarından biri.
Tarixi
Qədim Çində fəlsəfi fikir e.ə. VI-V əsrlərdə meydana gəlmişdir. Həmin dövrdə bir sıra təbiət elmləri: mexanika, astronomiya, təbabət, biologiya və di-gər bilik sahələri yaranmağa və inkişaf etməyə başlamışdır. Çində Günəş-ay təqvimi yaranmış və e.ə. IV əsrdə Çin astronomu Şi-Şen dünyada ilk ulduz kataloqunu tərtib etmişdir.
Qədim Çində fəlsəfi fikir kortəbii materializm və idealizm istiqamətində formalaşmışdır. E.ə. I əsrdə ilk başlanğıc metal, ağac, su, od və torpaq kimi beş ilk element haqqında, əks başlanğıclar (yan, in), təbii yol (dao) və s. haqqında ideyalar yayılmağa başlamışdır. Qədim Çində 6 əsas məktəb fəaliy-yət göstərmişdir:
- konfutsiçilik
- moizm
- qanun
- daosizm
- naturfəlsəfə
- adlar məktəbi
Qədim Çin fəlsəfəsinin meydana gəlməsi və inkişafı əsasən beş kitabla: "Mahnılar kitabı", "Tarix kitabı", "Adətlər kitabı", "Dəyişikliklər kitabı" və "Çun-çyu" salnaməsi ilə bağlı olmuşdur.
Konfutsiçilik
Konfutsilik məktəbinin banisi Kun Konfutsi (E.ə. 551-479) hesab olunur. Konfutsilik təliminin əsası "qarşılıqlı məhəbbət" və "insana sevgi"dir. Bunlar birlikdə isə "doğru yol"u təşkil edirlər. Bu təlimə görə, hər bir şəxs, insanları sevməli və valideynlərinə hörmət etməlidir. Dövlət başında isə yalnız müdrik adam olmalı və tabelikdə olanları tərbiyə etməlidir. Demək olar ki, bu təlimin əsasını tərbiyə məsələləri təşkil edir.
Konfutsinin davamçısı Men-Tszı (E.ə. 372-289) belə bir nəzəriyyə irəli sürürdü ki, insanın həyatı ilahi iradəyə tabedir, bilik isə insanda anadangəlmə-dir. İnsan anadan olanda bilik ilahi, "Hüdudsuz ruh" tərəfindən ona verilir.
İnsan bu biliklərin köməyi ilə həyatın bütün suallarına cavab verməlidir. O, insanları bütün müvəffəqiyyətsizliklərin və bədbəxtliklərin səbəbini müəy-yənləşdirməyə, dözümlü və mərhəmətli olmağa çağırırdı.
Konfutsiliyin digər nümayəndəsi Syun-Tszının (E.ə. 298-238) təlimində isə mərkəzi xətt cəmiyyət və insan problemidir. O, iddia edirdi ki, göy, səma, təbiətin ayrılmaz bir hissəsi olan, materiyadır. Təbiətdə bütün hadisə və proseslər onun öz qanunları əsasında baş verir və dəyişir. Onun nəzərincə, insan taleyi ilahidən deyil, onun özündən asılıdır. Bundan əlavə insan aləmi dərk etmək və ondan öz xeyrinə istifadə etmək qabiliyyətinə malikdir. Cəmiyyət isə idarə edənlərdən və idarə olunanlardan təşkil olunmalı, cəmiyyət üzvlərinin bir hissəsi fiziki, digər hissəsi zehni əməklə məşğul olmalıdır. Göründüyü kimi Konfutsi fəlsəfəsi iki istiqamətdə; idealizm və materializm istiqamətlərində inkişaf etmişdir.
Moizm
Qədim Çində nüfuzlu məktəblərdən biri də əsası Mo-Tszı (E.ə. 479-400) tərəfindən qoyulmuş moizmdir. Bu məktəb iki əsr davam etmişdir. Bu təlim konfutsiliyə xas olan tale, alın yazısı anlayışlarını rədd edir və belə hesab edir ki, insanın taleyi yalnız onun ilahi iradədə təzahür edən "ümumi məhəbbət" prinsiplərini necə həyata keçirməsindən asılıdır. Moizm məktəbin nümayəndələri idrak nəzəriyyəsinin bəzi məsələlərini materialist nöqteyi-nəzərdən izah edirdilər. Onların fikrincə, idrakın 3 şərti var; 1)İnsanın hiss üzvləri; 2) Hiss üzvləri üçün obyekt olan xarici predmetlər; 3) Hiss üzvləri ilə xarici predmetlərin kontaktı. Hiss üzvləri xarici aləmin predmetləri ilə təmasda olduqda duyğu meydana gəlir. İdrak prosesinin başlanğıcı olan duyğu yalnız düşüncə ilə dərk edilə bilər. Ancaq bu yolla predmetin nə olduğunu dərindən dərk etmək olar.
Daosizm
Qədim Çin fəlsəfəsində özünəməxsus yer tutan digər fəlsəfi təlim daosizmdir. Bu məktəbin banisi Lao-Tszı (E.ə. VI-V) hesab edilir. Daosizmin əsas kitabı "Daodesizm" adlanır. Konfusiçiliyin tam əksinə olaraq bu məktəbin nümayəndələri iddia edirdilər ki, təbiət və insanların həyatı "səmanın idarəsi" ilə deyil, dao tərəfindən müəyyən edilmiş təbii yolla inkişaf edir. Dao predmetlərin özlərinin təbii qanunu olub, hava (çi) ilə birlikdə dünyanın əsasını təşkil edir. Bu təlimə görə, dünyada bütün predmetlər hərəkətdə və dəyiş-mədədir.
Daosizmin digər nümayəndəsi Yan Çcu (E.ə VI əsr) fövqəltəbii qüvvələrin mövcudluğunu rədd edir. O, iddia edirdi ki, hadisə və predmetlərin hamısı öz qanunları əsasında idarə olunurlar və daima dəyişilməkdədirlər. Yan Çcunun fikrincə, insan digər canlılardan yalnız öz ağlı ilə fərqlənir. İnsanın ruhu onun bədənindən ayrı mövcud ola bilməz, ölümdən sonra ruh da yox olur.
Daosizmin davamçılarından olan Çcuan-Tszının (E.ə. IV-III əsr) nəzərincə, predmetlər aləmində yalnız daosizm təbii qanunu mövcuddur. O, iddia edirdi ki, suda mövcud olan kiçik hissəciklərdən (tszi) əvvəl heyvanlar, heyvanlardan isə insanlar əmələ gəlmişdir. Təbiətdə mövcud olan bütün cisim və predmetlər isə çi adlanan ilk başlanğıcdan əmələ gəlmişdir. Onun təlimində subyektiv dialektika özünəməxsus yer tutur. Onun fikrincə, nə qədər ki, cisimlər, predmetlər dəyişmə və inkişaf vəziyyətindədirlər, insanlar heç vaxt onların haqqında dəqiq təsəvvürə malik ola bilməzlər, çünki, obyektiv həqiqət yoxdur.
Xarici keçidlər
- Философия и религии Китая.